Welke leerkracht is je altijd bijgebleven?

Absoluut mijn leraar geschiedenis. Onze school stond midden in het centrum van Amsterdam. Hij nam ons regelmatig mee naar een museum. Aan de hand verzamelingen uit de oudheid gaf hij les. Ik zie hem nog staan in het Rijksmuseum. Gebarend met zijn hand voor het schilderij over de 80-jarige-oorlog, bracht hij het verleden tot leven. Ik ken nog elk detail, elk jaartal, van dit voorbeeld en nog veel meer. Deze man, met liefde voor zijn vak, legde de basis voor mijn interesse en passie voor kunst.

Kan geen schoolvoorbeeld noemen, mijn beste juf was mijn oma. Zij gaf aardrijkskunde op de MULO, later MAVO. Ze reisde veel en maakte albums met verslagen. Voor mij als kind was het een feest als we samen een album doorbladerden. Zij leidde mij door verre omgevingen, geschiedenissen en gewoontes. Ik voelde de bergzon, rook de oriëntale gerechten. Haar vertelkunst zette al mijn zintuigen in werking en mijn brein.

Als echte beta leerling staat mijn geschiedenisleraar me het meest bij. Hij maakte van elke les een schouwspel, een stuk theater waar we allemaal in werden betrokken. Regelmatig stormde hij bij een andere klas naar binnen en sleepte een collega-docent onze klas in: “Heb je nodig als prinses, keizerin, verzetstrijder…”.
Hij liet zijn menselijke kant zien, zelf altijd te laat komend, kneep hij een oogje toe als wij dat ook waren. Maar hij eiste actieve inzet, zat je suf weg te dommelen….dan vloog er een schoen door de lucht.

Mijn docent handelskennis op mijn vakopleiding. Hij nam ons mee naar de Kamer van Koophandel en de groothandel. Daarna moesten we in groepen, zo realistisch mogelijk de “Onderneming van het Jaar” oprichten en presenteren. Aantal van die plannen heb ik ook echt waargemaakt.